αναλυτική αναζήτηση
Ορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης μετά την Άλωση
Συγγραφή : Αναστασιάδου Μερόπη (26/3/2008)
Για παραπομπή: Αναστασιάδου Μερόπη, «Ορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης μετά την Άλωση», 2008,Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, ΚωνσταντινούποληURL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=11729>
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
αγίασμα, το Το αγιασμένο νερό, αλλά και ο ιερός χώρος απ’ όπου αναβλύζει το ιαματικό ύδωρ, το οποίο οι πιστοί πίνουν ή ραντίζονται με αυτό ή ακόμα λούζονται μέσα σε αυτό για να θεραπευτούν. Τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά αγιάσματα μπορούν να διακριθούν σε αγιάσματα ενωμένα με τις φιάλες των βασιλικών, σε αγιάσματα με λουτρώνες, σε μαρτύρια με αγιάσματα και σε αυτοτελή αγιάσματα.
φιρμάνι, το Σουλτανικό διάταγμα το οποίο έφερε το μονόγραμμα-υπογραφή του σουλτάνου (τουγράς).
1. Χριστιανικοί ναοί της Κωνσταντινούπολης στο οθωμανικό πλαίσιο: μετατροπή, ανέγερση και συντήρηση
2. Ορθόδοξοι ναοί και αστικό τοπίο στην Κωνσταντινούπολη
3. Το βακουφικό καθεστώς των εκκλησιών
4. Ναοί άλλων ορθοδόξων εκκλησιών
5. Η αφιέρωση των ναών
5.1. Η Παναγία
5.2. Ο άγιος Γεώργιος
5.3. Οι άλλοι άγιοι
Δελτίο λήμματος
>>>
Πηγές
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ
Παραθέματα
Χρονολόγιο
Βοηθ. Κατάλογοι
copyright © 2008, ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το έργου συγχρηματοδοτείται σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Κοινωνία της Πληροφορίας" του Γ΄ ΚΠΣ.