Η ίδρυση της συγκλήτου της Κωνσταντινούπολης από τον Μ. Κωνσταντίνο
Βουλευτήριόν τε μέγα, ἣν σύγκλητον ὀνομάζουσιν, ἕτερον συνεστήσατο, τὰς αὐτὰς τάξας τιμὰς καὶ ἱερομηνίας, ᾗ καὶ Ῥωμαίοις τοῖς πρεσβυτέροις ἔθος.
Σωζομενός, Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία, ΙΙ.3.6, γαλλ. μτφρ. A.-J. Festugière με το ελλ. κείμενο της έκδοσης του J. Bidez, Sozomène, Histoire ecclésiastique, livres I-II (Sources chrétiennes 306, Paris 1983), σελ. 238-240.
O αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ευστάθιος στον επικήδειο για τον προστάτη του Νικηφόρο Κομνηνό τοποθετεί την αριστοκρατική καταγωγή του θανόντος πρώτη στον κατάλογο των αρετών του (12ος αι.)
… οὗ τὸ μὲν γένος τῶν ἀνωτάτω καὶ πρώτων τῆς εὐγενείας πηγῶν ἀπέρρεεν, ὁ δὲ λόγος ἀπ' οὐρανοῦ καὶ ἔνθεος, τὸ δὲ ἦθος ὁποῖον ἂν κατακροτήσειεν ὁ τῶν θειοτάτων ἀρετῶν ὁρμαθός, τοῖς δὲ ἐκτὸς ἐμβλέψαι θέας ἄξιος, ὡς εἰ καὶ ἥλιος ἀνθρωπίνην πλάσιν μετεσκεύαστο.
Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Μονῳδία εἰς τὸν σεβαστὸν καὶ ἐπὶ τῶν δεήσεων κυρὸν Νικηφόρον τὸν Κομνηνόν, τὸν ἔκγονον τοῦ καίσαρος κυροῦ Νικηφόρου τοῦ Βρυεννίου, επιμ. E. Kurtz, “Evstafija Fessalonikijskogo i Konstantina Manassi monodii na končinu Nikifora Komnina”, Vizantijskij Vremennik 17 (1910), σελ. 301.404-408.
Ο αξιωματούχος και ιστορικός Γεώργιος Ακροπολίτης αποδοκιμάζει την ανάθεση σπουδαίων κρατικών αξιωμάτων από τον αυτοκράτορα Θεόδωρο Β΄ Λάσκαρι (1254-1258) στην ανυπόληπτη και χωρίς αριστοκρατική καταγωγή οικογένεια των Μουζαλώνων
Οὑτωσὶ γοῦν ταῦτα πάντα καταρτίσας ὁ βασιλεὺς τὸν Ἑλλήσποντον διαπεραιωθεὶς περὶ τὴν Λάμψακον τὴν σκηνὴν ἔπηξε, κἀκεῖσε τοὺς αὐτοῦ ὀφφικίοις τετιμήκει καὶ ἀξιώμασι. καὶ τὸν μὲν Μουζάλωνα Γεώργιον τὸν ὑπὲρ πάντας ἄλλους τούτῳ φιλούμενον, ὄντα μέγαν δομέστικον, πρωτοσεβαστόν τε καὶ πρωτοβεστιάριον καὶ μέγαν στρατοπεδάρχην τετίμηκε, τὸν δὲ αὐτοῦ ἀδελφὸν Ἀνδρόνικον, πρωτοβεστιαρίτην ὄντα, μέγαν δομέστικον κατωνόμασε, τὸν δὲ Ἄγγελον Ἰωάννην, μέγαν πριμμικήριον τελοῦντα, τετίμηκε πρωτοστράτορα, ἀνδράρια μηδενὸς ἤ τριῶν ὀβολῶν ἄξια, παιδιαῖς ἀνατεθραμμένα καὶ κυμβάλων μέλεσί τε καὶ ᾄσμασι, πρὸς οὓς τὸ Ὁμηρικὸν εὐστόχως ἄν ἀπετόξευσε· ‘ψεῦσταί τ’ ὀρχησταί τε χοροτυπίῃσιν ἄριστοι,’ …
Γεώργιος Ακροπολίτης, Χρονικὴ συγγραφή, επιμ. A. Heisenberg, Georgii Acropolitae opera I (Leipzig 1903, επανεκτύπωση, με διορθώσεις P. Wirth, Stuttgart 1978) σελ. 124.1-13