"Εξωτερική" Μουσική στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα, η κοσμική μουσική της οθωμανικής Αυλής ή έντεχνη λαϊκή μουσική, η οποία κυριαρχούσε στον αστικό χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποκαλούνταν στην ελληνική μουσική ορολογία «εξωτερική» μουσική. Καθώς η θρησκεία ήταν μια από τις πιο σημαντικές διακριτές κατηγορίες, η λαϊκή μουσική βρισκόταν σε αντίθεση με την εκκλησιαστική, η οποία πιθανότατα γινόταν αντιληπτή ως «εσωτερική» μουσική. |
|
| |
|
Αργυροχοΐα και χρυσοχοΐα των ορθοδόξων της Κωνσταντινούπολης |
|
|
Τα έργα της αργυροχρυσοχοΐας των ορθοδόξων της Κωνσταντινούπολης συνιστούν πολύτιμη μαρτυρία για την ποικιλομορφία των καλλιτεχνικών και πολιτιστικών τάσεων στην οθωμανική πρωτεύουσα την Ύστερη Οθωμανική περίοδο. Οι αργυροχόοι επαναχρησιμοποίησαν το λεξιλόγιο των προκατόχων τους Βυζαντινών σε θέματα διακοσμητικά και εμπνεύστηκαν από αντίστοιχα ευρωπαϊκά έργα της ροκοκό τεχνοτροπίας και του νεοκλασικού ρυθμού του ύστερου 18ου αιώνα. Μια ακόμα πηγή έμπνευσης στάθηκαν οι καλλιτεχνικές αναζητήσεις... |
περισσότερα... |
| |
|
Αρχιτεκτονικά ρεύματα και ρωμιοί αρχιτέκτονες στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
Μετά την Άλωση της Πόλης, συναντάμε σημαντική παρουσία ορθόδοξων και εξισλαμισμένων αρχιτεκτόνων όπως ο Σινάν. Από τα μέσα του 16ου αιώνα αυξάνεται σημαντικά η δραστηριότητα των ορθόδοξων αρχιτεκτόνων, ενώ παρατηρείται ότι πάνω από το 40% των αρχιτεκτόνων της αυτοκρατορίας ήταν χριστιανοί. |
|
| |
|
Αρχιτεκτονική των ελληνορθόδοξων ναών στην Κωνσταντινούπολη (1453-σήμερα) |
|
|
Παρουσίαση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των ελληνορθόδοξων ναών της Κωνσταντινούπολης με ιδιαίτερη έμφαση στον 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα, εποχή ιδιαίτερης ανάπτυξης του ελληνορθόδοξου στοιχείου της πόλης. |
περισσότερα... |
| |
|
Βυζαντινή και οθωμανική αρχιτεκτονική. Συγκλίσεις και αποκλίσεις |
|
|
|
|
| |
|
Βυζαντινοί λόγιοι και ευγενείς στην Κωνσταντινούπολη μετά την κατάκτηση |
|
|
|
|
| |
|
Εκκλησιαστική μουσική στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
Η μουσική ιστορία του Βυζαντίου προβάλλει την ανάπτυξη της εκκλησιαστικής μουσικής σε ολοκληρωμένο μουσικό σύστημα, με τις δικές του αρχές και το δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και την κατάλυση του βυζαντινού κράτους, η εκκλησιαστική μουσική επιβίωσε ως μουσική της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συνεχίζοντας άλλοτε δημιουργικά και άλλοτε στάσιμα, αλλά πάντοτε υπακούοντας στην παράδοση, μια πορεία υψηλής τέχνης, με νέες αναζητήσεις και επινοήσεις, προσαρμοσμένες στις... |
περισσότερα... |
| |
|
Ευρωπαίοι περιηγητές στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
|
|
| |
|
Θέατρο στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
Το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη αναπτύχθηκε ιδιαίτερα κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, μολονότι γνωρίζουμε παραστάσεις ήδη από τις αρχές του αιώνα. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η δραστηριότητα των περιοδευόντων επαγγελματικών ελληνικών θιάσων, όπως και ερασιτεχνικών (σχολείων, συλλόγων). Το ρεπερτόριο αποτελούνταν από πλήθος ξένα και ελληνικά θεατρικά έργα όλων των περιόδων, ενώ αξιόλογη ήταν και η συγγραφή πρωτότυπων θεατρικών έργων από Έλληνες λογίους της Κωνσταντινούπολης, ιδίως... |
περισσότερα... |
| |
|
Μουσικός Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως |
|
|
Ο πρώτος ελληνικός μουσικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης ιδρύθηκε από Έλληνες διανοούμενους, εκκλησιαστικούς υμνωδούς και μουσικούς. Υπήρξε ενεργός από το 1863 έως το 1867/1868. Κύρια επιδίωξή του ήταν η προαγωγή και διάδοση της ελληνικής κοσμικής και εκκλησιαστικής μουσικής. |
περισσότερα... |
| |
|