Ο Γεώργιος (Γεννάδιος) Σχολάρης ήταν θεολόγος και πρώτος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επί Τουρκοκρατίας (1454-1456, 1463, 1464-1465). Στην αρχή ήταν οπαδός της ένωσης των Εκκλησιών, λαμβάνοντας μέρος στη Σύνοδο της Φλωρεντίας (1439), και στη συνέχεια φανατικός πολέμιος της ένωσης. Ήταν άριστος γνώστης της λατινικής και σεβόταν τη λατινική παιδεία, πρωτίστως το Θωμά Ακινάτη. Ήταν ένθερμος υπερασπιστής του Αριστοτέλη.

περισσότερα...

Από τους τελευταίους ιστορικούς του Βυζαντίου, κρατικός αξιωματούχος και συνεργάτης των τριών τελευταίων βυζαντινών βασιλέων και συγγραφέας του έργου Σύντομο Χρονικό (Chronicon Minus), που αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.

περισσότερα...

Βυζαντινός λόγιος και ποιητής (περ. 1100 – περ. 1156/8). Γνωστός και πολυγραφότατος συγγραφέας της εποχής των Κομνηνών. Θεωρείται ο κατεξοχήν αιτητικός ποιητής και παραδοσιακά του αποδίδονταν τα λεγόμενα Πτωχοπροδρομικά λόγω του ύφους τους που επίσης θεωρήθηκαν παρωδίες «κατά το ύφος» του Προδρόμου.

περισσότερα...

Iστορικός και αξιωματούχος της Υστεροβυζαντινής περιόδου. Γεννήθηκε περί το 1410 και πέθανε πιθανότατα στην Κωνσταντινούπολη περί το 1470. Υπήρξε διοικητής της Ίμβρου. Συνέγραψε θεολογικά έργα, αλλά και ένα ιστορικό σύγγραμμα, που αποκαλείται από τους μετέπειτα μελετητές Βίος και διακυβέρνηση του Μεχμέτ Β´ Αλ Φατίχ (Μωάμεθ του Πορθητή). Το έργο αυτό καλύπτει την περίοδο 1451-1467 και διαιρείται σε πέντε βιβλία. Παρακολουθεί τις κατακτητικές εκστρατείες του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ (1451-1481) στα...

περισσότερα...

Για το πρόσωπο του βυζαντινού ποιητή «Πτωχοπρόδομου» ή «φτωχού Προδρόμου» γνωρίζουμε αποκλειστικά από τέσσερα ποιήματα που διασώθηκαν στη λογοτεχνική παράδοση του 12ου αι. Τα πτωχοπροδρομικά, όπως ονομάζονται, αποτελούν τα πρώτα δείγματα της βυζαντινής δημώδους σάτιρας, τυπικό λογοτεχνικό είδος της κοσμοπολίτικης κοινωνίας της κομνήνειας Κωνσταντινούπολης. Ο ποιητής, που αυτοαποκαλείται Πτωχοπρόδρομος, αξιοποιεί δημιουργικά την παράδοση της σάτιρας και του ρητορικού είδους της ηθοποιίας,...

περισσότερα...

Ποιητής και υμνογράφος, των πρώιμων βυζαντινών χρόνων. Η ακμή του τοποθετείται στην εποχή της βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄ (527-565). Θεωρήθηκε ο σημαντικότερος βυζαντινός υμνογράφος. Σ’ αυτόν αποδίδεται η ανάπτυξη και κατά παράδοση η δημιουργία του κοντακίου. Το έργο του χάραξε νέους δρόμους στη βυζαντινή θρησκευτική ποίηση και λογοτεχνία γενικότερα, ενώ ξεχώριζε τόσο για την ποιότητά του όσο και για τον όγκο του. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι το κοντάκιο των Χριστουγέννων. Η μνήμη του ως...