Η βασιλεία του Βασιλείου Β΄ (976-1025) ήταν η μακροβιότερη στη βυζαντινή ιστορία και χαρακτηρίστηκε ως η λαμπρότερη περίοδος της Μακεδονικής δυναστείας. Το βυζαντινό κράτος ισχυροποιήθηκε, επέκτεινε τα σύνορά του στο μέγιστο βαθμό μετά τον Ιουστινιανό Α΄. Ο Βασίλειος διακρίθηκε ως στρατηγός και έδειξε ζήλο στην κατάκτηση και τον έλεγχο της Βαλκανικής. Ωστόσο δεν περιφρόνησε κανένα μέτωπο και η πολιτική του απέδωσε στην Κάτω Ιταλία, στη Βόρεια Συρία και στο Βορρά με τον εκχριστιανισμό των Ρως....

Ο Γεώργιος (Γεννάδιος) Σχολάρης ήταν θεολόγος και πρώτος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επί Τουρκοκρατίας (1454-1456, 1463, 1464-1465). Στην αρχή ήταν οπαδός της ένωσης των Εκκλησιών, λαμβάνοντας μέρος στη Σύνοδο της Φλωρεντίας (1439), και στη συνέχεια φανατικός πολέμιος της ένωσης. Ήταν άριστος γνώστης της λατινικής και σεβόταν τη λατινική παιδεία, πρωτίστως το Θωμά Ακινάτη. Ήταν ένθερμος υπερασπιστής του Αριστοτέλη.

περισσότερα...

Από τους τελευταίους ιστορικούς του Βυζαντίου, κρατικός αξιωματούχος και συνεργάτης των τριών τελευταίων βυζαντινών βασιλέων και συγγραφέας του έργου Σύντομο Χρονικό (Chronicon Minus), που αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς.

περισσότερα...

Βυζαντινός λόγιος και ποιητής (περ. 1100 – περ. 1156/8). Γνωστός και πολυγραφότατος συγγραφέας της εποχής των Κομνηνών. Θεωρείται ο κατεξοχήν αιτητικός ποιητής και παραδοσιακά του αποδίδονταν τα λεγόμενα Πτωχοπροδρομικά λόγω του ύφους τους που επίσης θεωρήθηκαν παρωδίες «κατά το ύφος» του Προδρόμου.

περισσότερα...

Iστορικός και αξιωματούχος της Υστεροβυζαντινής περιόδου. Γεννήθηκε περί το 1410 και πέθανε πιθανότατα στην Κωνσταντινούπολη περί το 1470. Υπήρξε διοικητής της Ίμβρου. Συνέγραψε θεολογικά έργα, αλλά και ένα ιστορικό σύγγραμμα, που αποκαλείται από τους μετέπειτα μελετητές Βίος και διακυβέρνηση του Μεχμέτ Β´ Αλ Φατίχ (Μωάμεθ του Πορθητή). Το έργο αυτό καλύπτει την περίοδο 1451-1467 και διαιρείται σε πέντε βιβλία. Παρακολουθεί τις κατακτητικές εκστρατείες του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ (1451-1481) στα...

περισσότερα...

Ο Φλάβιος Βαλέριος Αυρήλιος Κωνσταντίνος, από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της ιστορίας, υπήρξε σίγουρα σπουδαίος θεμελιωτής. Θεμελίωσε τη νέα πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους, μια νέα δυναστεία, αλλά και μια νέα θρησκεία, που έμελλε να μονοπωλήσει το λατρευτικό στερέωμα της Ύστερης Αρχαιότητας. Αν και στα πρώιμα στάδια της καριέρας του και της ζωής του ενεπλάκη σε εμφύλιους πολέμους και ενδοοικογενειακές διαμάχες που κατέληξαν σε λουτρά αίματος, στη συνέχεια μεταμελήθηκε και...

περισσότερα...

Ο Κωνσταντίνος ΙΑ Παλαιολόγος (1449-1453) γεννήθηκε το 1405. Γιος του Μανουήλ Β΄ και της Σέρβας πριγκίπισσας Ελένης Δραγάς, υπήρξε ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας. Επί των ημερών του η Βυζαντινή Αυτοκρατορία περιελάμβανε μόνο την Κωνσταντινούπολη με τα περίχωρά της και τα μικρά τμήματα του ελλαδικού χώρου. Ο Κωνσταντίνος ανέλαβε δύο φορές την εξουσία ως επίτροπος για λογαριασμό του αδελφού του Ιωάννη Η΄, όταν εκείνος χρειάστηκε να ταξιδέψει στη Δύση, το 1423-1424 και το 1437-1440. Ήταν...

Για το πρόσωπο του βυζαντινού ποιητή «Πτωχοπρόδομου» ή «φτωχού Προδρόμου» γνωρίζουμε αποκλειστικά από τέσσερα ποιήματα που διασώθηκαν στη λογοτεχνική παράδοση του 12ου αι. Τα πτωχοπροδρομικά, όπως ονομάζονται, αποτελούν τα πρώτα δείγματα της βυζαντινής δημώδους σάτιρας, τυπικό λογοτεχνικό είδος της κοσμοπολίτικης κοινωνίας της κομνήνειας Κωνσταντινούπολης. Ο ποιητής, που αυτοαποκαλείται Πτωχοπρόδρομος, αξιοποιεί δημιουργικά την παράδοση της σάτιρας και του ρητορικού είδους της ηθοποιίας,...

περισσότερα...

Ποιητής και υμνογράφος, των πρώιμων βυζαντινών χρόνων. Η ακμή του τοποθετείται στην εποχή της βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄ (527-565). Θεωρήθηκε ο σημαντικότερος βυζαντινός υμνογράφος. Σ’ αυτόν αποδίδεται η ανάπτυξη και κατά παράδοση η δημιουργία του κοντακίου. Το έργο του χάραξε νέους δρόμους στη βυζαντινή θρησκευτική ποίηση και λογοτεχνία γενικότερα, ενώ ξεχώριζε τόσο για την ποιότητά του όσο και για τον όγκο του. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι το κοντάκιο των Χριστουγέννων. Η μνήμη του ως...