Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Γεώργιος Παχυμέρης

Συγγραφή : Κατσιαμπούρα Γιάννα (15/5/2002)

Για παραπομπή: Κατσιαμπούρα Γιάννα, «Γεώργιος Παχυμέρης», 2002,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=4022>

Γεώργιος Παχυμέρης (6/7/2006 v.1) George Pachymeres  (15/2/2006 v.1) 

ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ

 

filioque
Κατά λέξη σημαίνει «και εκ του Υιού» και αναφέρεται στην εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος. Ήταν το κύριο σημείο διαφωνίας της Παπικής με την Ανατολική Εκκλησία, αιτία μεταξύ άλλων του σχίσματος του 1054: η Παπική Εκκλησία το πρόσθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως, η Ανατολική ωστόσο δεν το έκανε αποδεκτό.

διάκονος, ο
Κατώτερο εκκλησιαστικό αξίωμα. Χειροτονούνταν κάποιος διάκονος από την ηλικία των 25 ετών και μετά. Επιτρεπόταν να είναι έγγαμος, αν ο γάμος είχε τελεστεί πριν από τη χειροτονία.

διδάσκαλος του αποστόλου
Αξίωμα που κατείχαν όσοι ιερωμένοι δίδασκαν στην Πατριαρχική Σχολή της Κωνσταντινούπολης θεολογικά ή και κοσμικά αντικείμενα σπουδών. Συνήθως έπειτα από αυτό καταλάμβαναν υψηλά αξιώματα στην εκκλησιαστική ιεραρχία.

δικαιοφύλαξ, ο
Τίτλος που αποδιδόταν από τον αυτοκράτορα σε κοσμικά ή εκκλησιαστικά πρόσωπα. Καθήκον του ήταν η εξέταση υποθέσεων εκκλησιαστικής φύσεως που απαιτούσαν γνώσεις αστικού και κανονικού δικαίου.

θύραθεν παιδεία
Η κοσμική, κλασική παιδεία, σε αντιδιαστολή προς την εκκλησιαστική.

ιερά γράμματα, τα
Ο πρώτος κύκλος σπουδών στο Βυζάντιο. Ο μαθητής, που εισερχόταν σε αυτό το στάδιο σε ηλικία περίπου έξι χρόνων, διδασκόταν μέσω ενός ιδιωτικού δασκάλου να διαβάζει και να εκτελεί απλές αριθμητικές πράξεις, με βασικό εγχειρίδιο διδασκαλίας βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου.

ιερομνήμων, ο
Εκκλησιαστικός αξιωματούχος που ήταν υπεύθυνος για τη δημόσια λατρεία. Το αξίωμα σε εξαιρετικές περιπτώσεις αποδιδόταν και σε κοσμικούς.

προγυμνάσματα, τα
Μέθοδος στην οποία βασίζεται η διδασκαλία της ρητορικής. Χωρίζεται στα εξής κεφάλαια-αναβαθμούς διδασκαλίας: μύθος (υπόθεση), διήγημα (μικρή διήγηση), χρεία (ανέκδοτο από την καθημερινή ζωή με διδακτικό σκοπό), γνώμη (απόφθεγμα), ανασκευή-κατασκευή (επιχειρηματολογία για την ορθότητα ή όχι ενός διηγήματος ή μιας γνώμης), κοινός τόπος (γενική αλήθεια), εγκώμιο (έπαινος), ψόγος (κατηγορία), σύγκριση (δύο προσώπων), ηθοποιία (παρουσίαση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου μέσω υποτιθέμενου λόγου του), έκφραση (περιγραφή προσώπου ή αντικειμένου), θέση (αντιμετώπιση ενός πρακτικού ή επιστημονικού προβλήματος), εισφοράς νόμος (κρίση ενός νόμου που προτείνεται).

πρωτέκδικος, ο
Εκκλησιαστικός αξιωματούχος που από το 12ο έως το 15ο αιώνα είχε το καθήκον της προστασίας όσων ζητούσαν άσυλο στην Αγία Σοφία.

τόμος, ο
Επίσημο συνοδικό έγγραφο που περιλαμβάνει αποφάσεις για ζητήματα πίστης ή διοίκησης της Εκκλησίας.

 
 
 
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>