|
|
|
|
|
Παραθέματα
|
|
Ο Βυζαντινός χρονογράφος Θεοφάνης περιγράφει την αραβική εκστρατεία του 782, που προηγήθηκε της σύναψης συνθήκης ειρήνης:
«τοῦ δὲ λαοῦ τῶν ῾Ρωμαίων ἀσχολουμένου ἐν τούτοις, ἐξέρχεται Ἀαρών, υἱὸς Μαδί, μετὰ δυνάμεως καὶ ἐξοπλίσεως ὑπερβαλλούσης ἀπό τε Μαυροφόρων καὶ πάσης Συρίας καὶ Μεσοποταμίας καὶ τῆς ἐρήμου, καὶ ἔρχεται ἕως Χρυσοπόλεως, καταλιπὼν τὸν Βούνουσον πολιορκεῖν τὴν Νακώλειαν καὶ φυλάττειν τὰ νῶτα αὐτοῦ· ἀπέστειλε δὲ καὶ τὸν Βουρνιχὲ εἰς Ἀσίαν μετὰ λ' χιλιάδων, ὃς καὶ πολεμήσας τὸν Λαχανοδράκοντα σὺν τῷ θέματι τῶν Θρᾳκησίων ἐν τόπῳ λεγομένῳ Δαρηνῷ, καὶ αὐτῶν λ' χιλιάδων ὄντων ιε' χιλιάδας ἀπέκτεινεν· ἡ δὲ βασίλισσα πέμψασα Ἀντώνιον τὸν δομέστικον σὺν τοῖς τάγμασιν ἐκράτησεν τὴν Βανὴν καὶ ἀπέκλεισεν αὐτούς· προσέφυγε δὲ αὐτοῖς Τατζάτιος, ὁ τῶν Βουκελλαρίων στρατηγός, μίσει τῷ πρὸς Σταυράκιον, τὸν πατρίκιον καὶ λογοθέτην τοῦ δρόμου, τὸν εὐνοῦχον, πρωτεύοντα πάντων τῶν τηνικαῦτα ὄντων καὶ τὰ πάντα διοικοῦντα· καὶ δοὺς αὐτοῖς βουλήν, ᾐτήσαντο εἰρήνην· ἐξελθόντων δὲ ἐπὶ τοῦτο Σταυρακίου καὶ Πέτρου μαγίστρου καὶ Ἀντωνίου δομεστίκου, οὐκ ἠκριβολογήσαντο λόγον λαβεῖν καὶ τέκνα τῶν πρωτευόντων, ἀλλὰ ἀσκόπως ἐξελθόντες ἐκρατήθησαν υπ’ αὐτῶν καὶ ἐπεδήθησαν, καὶ ἐβιάσθησαν ἀμφότερα τὰ μέρη τοῦ ποιῆσαι εἰρήνην· καὶ ἐδωρήσαντο ἀλλήλοις ἥ τε Αὐγούστα καὶ ὁ Ἀαρὼν ξένια πολλά, στοιχήσαντες καὶ <φόρους> κατά καιρὸν τελεῖν αὐτοῖς· καὶ γενομένης εἰρήνης ἀνεχώρησαν ἀφήσαντες καὶ τὸ κάστρον Νακωλείας· ἐπῆρε δὲ καὶ ὁ Τατζάτης τὴν γυναῖκα ἑαυτοῦ καὶ πᾶσαν ὑπόστασιν».
Θεοφάνης, Χρονογραφία, C. de Boor (επιμ.), Theophanis Chronographia (Leipzig 1883), 456.2-23.
[Ενώ ο βυζαντινός στρατός ασχολούνταν με αυτά, εκστρατεύει ο Ααρών, ο γιος του Μαδί, με μεγάλο στράτευμα αποτελούμενο από στρατιώτες του Χωρασάν (Μαυροφόρους) και όλης της Συρίας και Μεσοποταμίας και Βεδουΐνους. Ο Ααρών έφτασε έως τη Χρυσόπολη, αφήνοντας το Βούνουσο να πολιορκεί τη Νακώλεια και να καλύπτει τα νώτα του στρατεύματος. Έστειλε, επίσης, το Βουρνιχέ στην επαρχία της Ασίας με 30.000. Ο Βουρνιχέ έδωσε μάχη με το Λαχανοδράκοντα, επικεφαλής του θέματος των Θρακησίων, σε ένα μέρος που λεγόταν Δαρηνό, και σκότωσε 15.000 από τους 30.000 Βυζαντινούς. Η αυτοκράτειρα έστειλε το δομέστικο των σχολών Αντώνιο με τα τάγματα. Αυτός παρατάχθηκε στη Βανή και περικύκλωσε τους Άραβες. Τότε αυτομόλησε στους Άραβες ο στρατηγός του θέματος των Βουκελλαρίων Τατζάτης, εξαιτίας του μίσους του για τον πατρίκιο και λογοθέτη του δρόμου Σταυράκιο τον ευνούχο, ο οποίος τότε ήταν ανώτερος όλων και είχε μεγάλη εξουσία. Ο Τατζάτης συμβούλευσε τους Άραβες να ζητήσουν ειρήνη. Για το λόγο αυτό ήλθαν να διαπραγματευθούν ο Σταυράκιος, ο μάγιστρος Πέτρος και ο δομέστικος Αντώνιος. Αυτοί, όμως, αμέλησαν να ζητήσουν εγγυήσεις και τα παιδιά των Αράβων αρχόντων ως ομήρους, αλλά ήλθαν ανέμελοι, συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν. Τα δύο μέρη έσπευσαν τότε να συνάψουν ειρήνη. Η αυτοκράτειρα και ο Ααρών αντάλλαξαν δώρα και συμφώνησαν για την απόδοση φόρων. Μετά τη σύναψη ειρήνης οι Άραβες αποχώρησαν αφήνοντας και την πόλη της Νακώλειας. Ο δε Τατζάτης πήρε μαζί του τη σύζυγό του και όλη του την περιουσία.]
|
|
|
|
|
|