|
|
|
|
|
Παραθέματα
|
|
Το τραγούδι του κουλίσματος
Το τραγούδι του κουλίσματος το τραγουδούσαν οι γυναίκες στη μέση του κουλίσματος και αναφερόταν σε έναν φανταστικό διάλογο ανάμεσα στα χαψιά και τη μάννα τους. Τον πρώτο στίχο τραγουδούσαν οι νεώτερες, ενώ οι γεροντότερες τραγουδούσαν το δεύτερο στίχο, ο οποίος ήταν σταθερός και αντιστοιχούσε στην απάντηση της μάννας:
Μάννα επιάσανε ’με. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εβάλανε ’με στο καΐκ. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εβγάλανε ’με οξουκά. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα επουλήσανε ’με. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εβάλανε ’με στο καλάθ’. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εφέρανε ’με στο σπίτ’. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εκούλησανε ’με. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα εσέγκανε ’με σό τηγάν’. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα τρώγωνε ’με και στέκουνε. Μη φοβάσαι, καλό έν’. Μάννα έφαγανε ’με. Μη φοβάσαι, καλό έν’.
Σουρμένης, Ντ., «Το κούλισμα», Ποντιακά Φύλλα 1 (1936), σελ. 22-23.
|
|
|
|
|
|