|
|
|
|
|
Χρονολόγιο
|
|
αρχές 4ου αι.: Χωρισμός του πρωτοβυζαντινού στρατού σε μονάδες κρούσης και μονάδες συνόρων (limitanei).
6ος αι.: Σταδιακή μείωση της στρατιωτικής αξίας των συνοριακών μονάδων.
634: Οι Άραβες αρχίζουν τις επιδρομές τους στη Μικρά Ασία.
τέλη 7ου αι.: Σταθεροποίηση του ανατολικού συνόρου. Δημιουργία των πρώτων κλεισουρών και του αμυντικού συστήματος των Βυζαντινών. Πιθανή πρώτη εμφάνιση των «ακριτών».
μέσα 9ου αι.: Παύση των μεγάλων αραβικών επιδρομών, οργανωμένων από την κεντρική εξουσία. Μικρότερης κλίμακας επιδρομές σε τοπικό επίπεδο.
τέλη 9ου αι: Εγκατάσταση αρμενικών πληθυσμών στην ανατολική μεθόριο. Σταδιακή δημιουργία εξωτερικής αμυντικής ζώνης επανδρωμένης από Αρμενίους.
δεκαετία του 960: Αρχίζει η μεγάλη αντεπίθεση των Βυζαντινών στην Κιλικία και τη Συρία. Παύση των αραβικών επιδρομών.
τέλη 10ου αι.: Σταθεροποίηση του νέου, εκτεταμένου ανατολικού συνόρου του Βυζαντίου. Μείωση της στρατηγικής σπουδαιότητας των «ακριτών».
11ος αι.: Αποδυνάμωση της άμυνας του ανατολικού συνόρου. Κατάκτηση της Μικράς Ασίας από τους Σελτζούκους.
δεκαετία 1160: Δημιουργία του θέματος Νεοκάστρων. Πλήρης επανίδρυση βυζαντινής αμυντικής γραμμής στη Μικρά Ασία.
1204-1261: Αναβίωση των «ακριτών» στο κράτος της Νίκαιας.
1262 περίπου: Εξέγερση των «ακριτών» της Τρικοκκίας εναντίον του Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Μεταρρυθμίσεις του Χαδηνού. Οι «ακρίτες» της Μικράς Ασίας εντάσσονται στον τακτικό στρατό και πολλοί μεταφέρονται σε ευρωπαϊκά εδάφη.
δεκαετία 1260: Κατάρρευση του ανατολικού συνόρου.
τέλη 13ου αι.: Πλήρης αποδιοργάνωση της βυζαντινής αμυντικής γραμμής στη Μικρά Ασία. Σχεδόν ολοκληρωτική κατάληψή της από τους Οθωμανούς.
|
|
|
|
|
|