μονοθελητισμός, ο
Δόγμα το οποίο αναπτύχθηκε τον 7ο αιώνα από τον πατριάρχη Σέργιο με σκοπό να επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ ορθοδόξων και μονοφυσιτών στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο μονοθελητισμός πρέσβευε ότι ο Χριστός είχε δύο φύσεις αλλά μία θέληση. Παρά την προσπάθεια του αυτοκράτορα Ηρακλείου (610-641) να επιβάλει το νέο δόγμα, το 680 ο μονοθελητισμός καταδικάστηκε ως αιρετική διδασκαλία.
|
μονοφυσιτισμός, ο
Χριστιανική αίρεση η οποία αναπτύχθηκε τον 5ο αιώνα και, σε αντίθεση με τα ορθόδοξα δόγματα, πρέσβευε ότι ο Χριστός δεν είχε δύο φύσεις, αλλά μόνο μία, την ανθρώπινη. Η αίρεση διαδόθηκε ευρέως στις ανατολικές επαρχίες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (κυρίως στην Αίγυπτο) και στην Αρμενία.
|
χαλίφης, ο
O ανώτατος θρησκευτικός και πολιτικός αρχηγός των μουσουλμάνων, θεωρούμενος διάδοχος του Mωάμεθ (αραβ. khalifa = τοποτηρητής). Ήταν ο επικεφαλής του χαλιφάτου, του θρησκευτικού κράτους των Αράβων.
|