Εθνικός Διχασμός
Με τον όρο αυτό δηλώνεται η οξεία πολιτική κρίση που ξέσπασε το φθινόπωρο του 1915 με αφορμή το ζήτημα της εμπλοκής της χώρας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Οι δύο κυρίαρχες απόψεις που εκφράστηκαν ήταν η βενιζελική, που υποστήριζε την ανάγκη εισόδου της χώρας στον πόλεμο στο πλευρό της Entente, και η φιλοβασιλική, που συνίστατο στην τήρηση από την Ελλάδα μιας –ουσιαστικά φιλογερμανικής– ουδετερότητας. Η σύγκρουση ανάμεσα στις δύο παρατάξεις συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και αποτέλεσε το κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής του διελκυστίνδας.
|
Κόμμα των Φιλελευθέρων
Πολιτικός σχηματισμός που ιδρύθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και πρωταγωνίστησε στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας κατά το Μεσοπόλεμο.
|
Νοεμβριανά
Συγκρούσεις που έλαβαν χώρα το Νοέμβριο του 1916 στην Αθήνα ανάμεσα σε αντιβενιζελικές ομάδες επιστράτων και σε αγήματα του γαλλικού στρατού που είχαν αποβιβαστεί στον Πειραιά με σκοπό την εφαρμογή συμφωνίας ανάμεσα στο βασιλιά Κωνσταντίνο και το Γάλλο απεσταλμένο Paul Benazet. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε την παράδοση στις γαλλικές δυνάμεις μέρους του υλικού που ανήκε στον ελληνικό στρατό, ως αντιστάθμισμα για την παράδοση της Καβάλας στις Κεντρικές Δυνάμεις και στο πλαίσιο που όριζε το καθεστώς της ελληνικής ουδετερότητας. Τις συγκρούσεις αυτές, που είχαν αποτέλεσμα την απώλεια διακόσιων περίπου ανδρών για τις γαλλικές δυνάμεις, ακολούθησαν εξαιρετικά βίαιες επιθέσεις εναντίον του βενιζελικού στοιχείου της Αθήνας (δολοφονίες, λεηλασίες περιουσιών, προπηλακισμοί και εξορίες) σε κλίμα έντονου φανατισμού.
|
σώματα επιστράτων
Σώματα ενόπλων τα οποία συγκροτήθηκαν μετά τις ομαδικές αποστρατεύσεις του Μαΐου του 1916, με κύριο σκοπό την προώθηση της πολιτικής ουδετερότητας. Εμφορούμενα από ακραιφνή αντιβενιζελικά αισθήματα, αποτέλεσαν, την εποχή του Εθνικού Διχασμού, τον κυριότερο πυλώνα στήριξης του κωνσταντινικού στρατοπέδου.
|