αγορανόμος, ο
Υπάλληλος της πόλης υπεύθυνος για την επιτήρηση της αγοράς και την ισορρόπηση στις τιμές των τροφίμων.

ανθύπατος, ο (proconsul)
Υψηλό αξίωμα της Ρωμαϊκής και της Πρώιμης Βυζαντινής περιόδου. Ο ανθύπατος (proconsul, vir spectabilis στη συγκλητική ιεραρχία) ήταν κατά κανόνα κυβερνήτης επαρχίας. Ανθυπατικές ήταν μόνο οι αρχαίες αυτοκρατορικές επαρχίες (στη Μικρά Ασία μόνο η επαρχία Ασίας και για μικρό χρονικό διάστημα η επαρχία Καππαδοκίας), ο δε ανθύπατος ήταν κατώτερος μόνο από το δομέστικο των σχολών και το στρατηλάτη της Ανατολής. Από τον 9ο αιώνα αναφέρεται ως τιμητικός τίτλος και παύει να χρησιμοποιείται από το 12ο αιώνα.

κοινό, το
Με τον όρο κοινό χαρακτηρίζουμε κάθε ομοσπονδιακή οργάνωση πόλεων κατά την Αρχαιότητα.

προνοητής (procurator), ο
Ιππικής καταγωγής επιμελητής επαρχίας στη ρωμαϊκή Αυτοκρατορική εποχή. Ήταν άμεσα ελεγχόμενος από τον αυτοκράτορα και τους ειδικούς εντεταλμένους του (legati Augusti pro praetore). Στα ελληνικά αποδίδεται με διάφορες λέξεις, ο πιο συνηθισμένος όμως αντίστοιχος ελληνικός τίτλος ήταν «προνοητής».

συνοικισμός, ο
Συνένωση δύο ή περισσοτέρων κωμών ή πόλεων σε ένα κρατικό σχηματισμό (πόλη-κράτος) με ταυτόχρονη κατάργηση των τοπικών πολιτικών οργάνων και σωμάτων.

χώρα, η
Η αγροτική περιοχή (χωριά και καλλιεργήσιμες εκτάσεις) που περιέβαλλε μια πόλη και ήταν άμεσα συνδεδεμένη με αυτή διοικητικά και οικονομικά.