Ο Βυζαντινός χρονογράφος Θεοφάνης περιγράφει την πολιορκία και άλωση των Τυάνων
Τούτω τῷ ἔτει ἐπεστράτευσε Μασαλμᾶς καί Ἄβας τὴν Τύανον διὰ τὴν μανίαν τοῦ ἀποκτανθέντος στρατοῦ σὺν τῷ Μαϊουμᾷ ὑπὸ Μαριανοῦ, καὶ ταύτην πολιορκοῦντες παρεχείμασαν ἐκεῖ. καὶ ἀποστέλλει πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς δύο στρατηγούς, Θεόδωρον τὸν Καρτεροῦκαν καὶ Θεοφύλακτον τὸν Σαλιβᾶν μετὰ στρατοῦ καὶ γεωργικοῦ λαοῦ χωρικοβοηθείας πρὸς τὸ πολεμῆσαι καὶ ἐκδιῶξαι αὐτούς. αὐτοὶ δὲ εἰς ἔριν ἀλλήλων ἐλθόντες καὶ ἀτάκτως συμβαλόντες αὐτοῖς τρέπονται, καὶ πολλαὶ χιλιάδες ἀπώλοντο, καὶ ᾐχμαλωτεύθησαν πολλοί. λαβόντες δὲ τὸ τοῦλδον καὶ τὰ τούτων βρώματα παρεκάθισαν, ἕως οὗ παρέλαβον τὴν πόλιν. λειφθέντες γὰρ ἦσαν τὰ βρώματα, καὶ ἤμελλον ἀναχωρεῖν. οἱ δὲ τῆς πόλεως Τυάνων ταῦτα ἰδόντες καὶ ἀπογνόντες ἔλαβον λόγον τῆς ἑαυτῶν ἀπαθείας καὶ ἐξῆλθον πρὸς αὐτοὺς καταλιπόντες τὴν πόλιν ἔρημον ἕως τοῦ νῦν. οἱ δὲ τὸν λόγον μὴ φυλάξαντες τούτους εἰς τὴν ἔρημον ἐξώρισαν, καὶ πολλοὺς δούλους ἐκράτησαν.
[Το έτος αυτό εξεστράτευσαν εναντίον των Τυάνων ο Μασαλμάς και ο Άβας, εξαιτίας της αλόγιστης οργής τους για την εξόντωση του Μαϊουμά και του στρατού του από τον Μαριανό. Πολιόρκησαν την πόλη και ξεχειμώνιασαν εκεί. Ο αυτοκράτορας στέλνει εναντίον τους δύο στρατηγούς, τον Θεόδωρο Καρτερούκα και τον Θεοφύλακτο Σαλιβά, με στρατό και αγρότες βοηθητικούς για να πολεμήσουν εναντίον των Αράβων και να τους αποκρούσουν. Επειδή οι δύο στρατηγοί βρέθηκαν σε αντιζηλία, επιτέθηκαν ασυντόνιστα και τράπηκαν σε φυγή και χάθηκαν πολλές χιλιάδες και αιχμαλωτίσθηκαν πολλοί. Παίρνοντας οι Άραβες τα μεταγωγικά και τα εφόδια, μπόρεσαν να συνεχίσουν την πολιορκία έως ότου καταλάβουν την πόλη, γιατί ήταν έτοιμοι να αποχωρήσουν λόγω έλλειψης τροφίμων. Βλέποντας οι κάτοικοι των Τυάνων αυτά, απελπίστηκαν και, αφού έλαβαν εγγυήσεις για την ασφάλειά τους, παραδόθηκαν στους Άραβες αφήνοντας την πόλη έρημη έως σήμερα. Οι Άραβες, όμως, δεν κράτησαν το λόγο τους και τους εξόρισαν στην έρημο, ενώ άλλους τους έκαναν δούλους.]
Θεοφάνης, Χρονογραφία, de Boor, C. (ed.), Theophanis Chronographia (Leipzig 1883), σελ. 376.31-377.14.
Η πολιορκία των Τυάνων στο ιστορικό έργο του πατριάρχη Νικηφόρου
Ἐν τούτοις ὄντων τῶν πραγμάτων ὁ τῶν Σαρακηνῶν βασιλεὺς λαὸν πλεῖστον ὁπλίτην ἐκπέμπει, ἡγεμόνας αὐτοῖς ἐπιστήσας Μασαλμᾶν καὶ Σολυμᾶν κατὰ τὴν αὐτῶν διάλεκτον καλουμένους, ὡς τὰ Τύανα τὴν πόλιν πολιορκήσοντας. οἱ δὲ ἐκεῖσε παραγενόμενοι, πολέμους πλείστους συνάψαντες, μέρος δὲ καὶ τοῦ τείχους ἐκ τῶν πρὸς τειχομαχίαν ὀργάνων καταβαλόντες καὶ πλέον οὐδὲν ἀνύσαι ἰσχύσαντες, ἀποχωρεῖν πρὸς τὰ οἰκεῖα ἐβούλοντο. ἐν ᾧ ἐκπέμπει Ἰουστινιανὸς πρὸς τῇ μεσογείᾳ, καὶ πλεῖστον λαὸν ἄγροικόν τε καὶ γεωργικὸν ἀθροίσας πρὸς τὰ Τύανα ἀφικνεῖσθαι ἐκέλευσεν ὡς τοὺς πολιορκουμένους ἐπαμυνόμενος. τούτους ἀόπλους οἱ Σαρακηνοὶ θεασάμενοι ὁρμῶσι κατ’ αὐτῶν, καὶ τοὺς μὲν ξίφει ἀνεῖλον τοὺς δὲ αἰχμαλώτους συνέλαβον. ἐντεῦθεν θαρραλεώτερον διατεθέντες τῆς προσεδρίας Τυάνων εἴχοντο. οἱ δὲ ἀπορίᾳ δαπανημάτων τῶν πρὸς μάχην ἀπειπόντες τῆς τε παρὰ βασιλέως βοηθείας οὐκ εὐπορήσαντες, ὁμολογίᾳ ἑαυτοὺς τοῖς ἐχθροῖς παρέδοσαν καὶ πρὸς τὰ τῶν Σαρακηνῶν ἤθη ἀπῴχοντο.
[Ενώ τα πράγματα ήταν σε αυτή την κατάσταση, ο βασιλιάς των Αράβων στέλνει πολλούς στρατιώτες, υπό τη διοίκηση του Μασλαμά και του Σολυμά, όπως λέγονται στη γλώσσα τους, για να πολιορκήσουν τα Τύανα. Αυτοί, αφού έφτασαν εκεί και πολέμησαν σκληρά και κατέστρεψαν μέρος του τείχους με τα πολεμικά τους μηχανήματα, δεν κατάφεραν τίποτα περισσότερο και σκέπτονταν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Τότε ο Ιουστινιανός στέλνει στο εσωτερικό της χώρας και συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό γεωργών και κατοίκων της υπαίθρου και τους διατάζει να πάνε στα Τύανα να βοηθήσουν τους πολιορκημένους. Βλέποντάς τους οι Άραβες άοπλους, όρμησαν εναντίον τους και άλλους τους σκότωσαν με τα ξίφη άλλους τους συνέλαβαν αιχμαλώτους. Από εκεί και πέρα προχώρησαν την πολιορκία με μεγαλύτερο θάρρος. Οι δε κάτοικοι των Τυάνων, μη έχοντας πλέον εφόδια ούτε ελπίδα για βοήθεια από τον αυτοκράτορα, παραδόθηκαν υπό όρους στους εχθρούς και πήραν το δρόμο για τη χώρα των Αράβων.]
Νικηφόρος Πατριάρχης, Ιστορία Σύντομος, Mango, C. (ed.), Nikephoros, Patriarch of Constantinople, Short History (Corpus Fontium Historiae Byzantinae 13, Washington 1990), σελ. 44.1-18.