Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Καταστροφή του Αϊβαλιού, 1821

Συγγραφή : Καραχρήστος Ιωάννης (16/10/2002)

Για παραπομπή: Καραχρήστος Ιωάννης, «Καταστροφή του Αϊβαλιού, 1821», 2002,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=4777>

Καταστροφή του Αϊβαλιού, 1821 (18/3/2008 v.1) Destruction of Ayvalık, 1821 (14/9/2009 v.1) 

Παραθέματα

 
Τα αίτια της καταστροφής του Αϊβαλιού σύμφωνα με το Γ. Σακκάρη

«Ἡ καχύποπτος βάρβαρος κυβέρνησις εἶχεν ἤδη ἀρκούντως δηλητηριασθῆ ὑπὸ τῶν κακοβούλων παρ’ αὐτῇ εἰσηγήσεων τῶν ἐχθρῶν τῆς πόλεως, τῶν περιοίκων μάλιστα τούρκων τοπαρχῶν, οἵτινες ἀδιαλείπτως τὰς ἔριδας ἐκείνας (αναφέρεται σε ενδοκοινοτικές διαμάχες) παρίστανον πρὸς τὴν Πύλην ὡς κινήματα ἐπαναστατικὰ κατὰ τοῦ κράτους. Ἡ τοιαύτη ἐντύπωσις διετηρεῖτο πάντοτε ζωηρὰ παρὰ τοῖς κρατοῦσι καὶ παρὰ τὴν ἐπικρατήσασαν ἐν τῇ πόλει ἐσχάτως τότε γαλήνην τῶν πνευμάτων, ἐξεδηλώθη ζωηρωτάτη ἅμα τῇ ἐκρήξει τῆς ἐπαναστάσεως. Εὐθὺς τότε κατέστη παρὰ τοῖς ὀθωμανοῖς ἄρχουσιν ὕποπτον πᾶν τὸ ἑλληνικὸν καὶ δὴ τὸ ἀκραιφνῶς ἑλληνικόν, ὅτε μάλιστα περὶ αὐτοῦ ὑπῆρχον προηγούμεναί τινες πρὸς ὑπονοίας ἀφορμαί. Καὶ αἱ Κυδωνίαι ἦσαν πόλις ἀκραιφνῶς ἑλληνικὴ καὶ κατ’ αὐτῆς ἤδη ὑπῆρχον ἀφορμαὶ ἀνησυχίας καὶ ὑπονοιῶν τοσαῦται. Παρὰ πάσας δὲ τὰς ἀτόπους καὶ ἀστηρίκτους δικαιολογίας, ἃς ἐνιαχοῦ εὑρίσκομεν, ὅτι δῆθεν ἐκ παρεξηγήσεων τῶν προθέσεων τῆς Πύλης ὑπὸ τῶν ὀργάνων αὐτῆς ἢ ἕνεκα ἀκαίρου φόβου τῶν πολιτῶν ἐπῆλθεν ἀκουσίως καὶ μοιραίως ὁ ὄλεθρος τῆς πόλεως, δὲν δύναται ὁ γινώσκων τὸ πνεῦμα τῶν τυραννικῶν κυβερνήσεων, καὶ δὴ τῆς τουρκικῆς νὰ μὴν εἶναι ἀκραδάντως περὶ τούτου πεπεισμένος, ὅτι αἱ Κυδωνίαι ἦσαν ἀνεκκλήτως καταδεδικασμέναι εἰς ἀπώλειαν ἐν ταῖς ἀποφάσεσι τῆς δυναστευούσης ἀρχῆς».

Σακκάρης, Γ., Ιστορία των Κυδωνιών, (Αθήνα 1920), σελ. 111-112.
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>